Dag 1, Amsterdam - London - Orlando

Na een korte nacht zijn we rond 6:30 weer opgestaan. De laatste klusjes moest nog gedaan worden, en de katjes moest even uitgebreid geknuffeld worden voor we richting Schiphol ging. Zoals vorig jaar heeft Claudia ons weer gebracht. Alles ging heel soepeltjes, alleen de douane rij in hal 3 was heel erg lang. Maar wij hadden gelukkig een gate die bij meerdere punten naar binnen mocht, dus een medewerker heeft ons geadviseerd ipv in hal 3 bij hal 2 door de douane te gaan. We vlogen dit keer met British Airways op de heenweg en had als snack een keuze tussen noten of hele lekkere muesli repen.

Mark vond het vliegen deze keer prima alleen de beenruimte in de eerste vlucht was wat aan de krappe kant. Op Gatwick hadden we een hele korte overstap, stond gelukkig geen rijen bij de controles en we konden zo van de ene naar de andere vliegtuig. Tijd voor shoppen was er niet.

Voor de lange vlucht hadden we veel meer beenruimte. Als lunch hadden we curry met een hele lekkere toetje. Wegens orkaan Katia hebben we iets anders dan normaal gevlogen, maar qua tijd maakte het niet veel uit. Na een snack van broodjes met kip was het alweer tijd om te landen en zat ook deze 9 uurtjes er op.

Op Orlando stond er wel een lange rij bij de douane, ondanks dat ze heel veel poortjes open had. Eenmaal erdoorheen, de koffers opgehaald, de mijne miste helaas wat onderdelen, een van de pootjes is afgebroken. De Hertz balie was in het vliegveld en daar moesten we ook ongeveer een half uurtje wachten, was iig korter dan de vorige keer bij Alamo. Hier kreeg je een auto aangewezen, en die van ons stond in vak 652 en het was een grijze Jeep Grand Cherokee, best groot en luxe. Zoals altijd hadden ze een poging gedaan ons te upgraden maar we hebben een goede keuze gemaakt om bij de oorspronkelijke reservering te blijven.

Het hotel was een uurtje rijden vanaf de luchthaven en zat in Melbourne. We hadden weer voor een Hampton Inn gekozen en de kamer en service was weer heel goed. We hadden alleen geen goede wireless verbinding maar gelukkig hebben ze in elke kamer ook een gewone aansluiting.

Na een korte opfris zijn we richting de Outback gegaan. Als voorgerecht de gebruikelijke Seared Ahi Tuna gehad, en die was nog net zo lekker als we het ons herinnerde. Ik had ook nog een hele lekkere cocktail erbij. Na nog wat ribjes voor Mark en de outback special voor mezelf zijn we weer richting het hotel gegaan, onderweg nog even bij de Walgreens gestopt om wat water en andere spullen te kopen.

We lagen weer redelijk op tijd in bed, morgen staat de Space centre op de planning :)

Dag 26, Terug naar NL

Na het ontbijt hebben we de koffers gepakt en zijn we richting Alamo gereden bij het luchthaven om de outo weer in te leveren. De rit erheen ging wel goed, we hadden vrij weinig file. We moesten wel een stukje omrijden omdat er een oprit dicht was vanwege werkzaamheden.

Bij Alamo ging alles heel snel. Mark had de koffers net uit de auto of de controleer had me al het bon gegeven en de melding dat alles goed was en we weer konden gaan. Er stond ook net een bus dus we konden zo instappen richting het vliegveld. De man ging ook nog aan iedereen vragen met wie ze vliegen om zo iedereen op de juiste plaats af te zetten.

Binnen bij het inchecken moest we dus bij machines inchecken, maar dat lukte niet helemaal. Maar na wat hulp en een controle van de paspoorten en vlucht data zijn onze koffers doorgeboekt tot aan Schiphol en konden we richting de security. Mark ging alvast in de rij staan en ik ging nog even naar de wc. Daarna konden we meteen de roltrap omhoog naar boven voor de controle. Dus schoenen uit, laptops en vloeistoffen appart en doorlopen. Alles ging net zoals de heenreis heel vlot. Dus geen idee waar alle verhalen over de checks op LAX vandaan komen.

De vlucht naar Houston ging heel snel, we hadden nog een snack en een cheeseburger gekregen, en dan ben je er alweer. Op Houston moesten we overstappen. Het was best een stuk lopen, maar dat scheelde weer in het wachten, dus we konden zo de 777 in. Mark vond het leuk eindelijk in een grote kist te kunnen vliegen, we hadden tot nu toe 757's en die heeft maar 1 gangpad, deze had er 2. De avondeten was niet zo bijzonder, we hadden allebei voor de pasta gekozen. Mark is de hele vlucht wakker gebleven, zelf heb ik een paar uurtjes kunnen slapen voor we in Frankfurt aankwam. Inmiddels was het al de volgende dag.

Op Frankfurt ging we door paspoort controle en richting de terminal van onze laatste vlucht. Bij de handbaggage check moest ik wel even mijn koffer moor de meneer openen en uitleggen wat er in mijn cameratas zat, de 4 controles ervoor waarvan 3 in de us hoefde dat niet. Maar hier wilde ze het toch even controleren. Mijn cameratas moest open en ze deden een swipe test om te controleren op explosieven. Bleek dus dat mijn kop van mijn statief omdat ie hydraulisch is verdacht was op de scan. De test was gelukkig negatief en de meneer gafnog even uitleg wat ze controleerde.

Onze gate was heel dichtbij dus zijn we maar wat doorgewandeld om te kijken of er nog wat op de terminal te doen was. Helaas hebben ze geen gratis internet hier. Na wat wandelen zijn we maar ergens ga zitten. We kwamen tot de conclusie dat we beter eerst buiten de terminal had kunnen bleven omdat hier niet veel te doen was, maar om nu weer door de security te gaan hadden we weinig zin in. Mark had nog een poging gedaan om op een paar bankjes een dutje te doen. Ik had het koud en heb wat warme choco gevonden. Daarna zijn we richting de gate gegaan en hebben we daar nog even gewacht. Hier was ik weer in slaap gevallen.

Rond 17:00 was de 5 uur wachten eindelijk voorbij en kon we richting Schiphol. Ik hab Clau nog even een berichtje gestuurd dat we op tijd waren en de laatste uurtje is snel voorbij gegaan. Onderweg kreeg we nog een broodje en toen werd de landing alweer ingezet.

Op Schiphol konden we alle 3 de koffers ophalen, ze zijn dus netjes meegekomen en niet onderweg verdwaald :) Door het slecht weer had Clau wat last van de file en moesten we nog even op haar wachten. Richting Lelystad was de meeste files gelukkig weg en thuis stond 3 blije katjes ons op te wachten. Met een paar dagjes mist ze je niet echt, maar een paar weken dus wel. Harley was echt super aanhankelijk.

Het was een hele leuke vakantie en de rest van de foto's volgen snel, dat zal hopelijk wat sneller gaat met de verbinding hier.

Clau nog bedankt voor het oppassen, brengen en halen.

Dag 25, Dagje shoppen en rustig aan

Het is alweer onze laatste dag, morgen gaan we weer richting Nederland. We hadden niet meer zo heel veel te doen en wilde nog wel een grote winkelcentrum bezoeken, dus zijn we richting de winkelcentrum bij de bios gegaan. Het was best een grote met veel winkels, ze hadden boven ook nog een buiten deel met luxe relax stoelen en nog een aantal winkels. Heel leuk opgezet.

Daarna zijn we nog langs een grote dierenwinkel geweest, er stond een rij met mensen die hun hond had meegenomen voor ene prik en/of borstel beurt. Zelf had ik nog het eea gekocht onder andere een borstel voor de katjes die de ondervacht met losse haren beter zchijnt te verwijderen dan een gewone borstel.

Daarna nog bij een Dollarstore gestopt om te kijken of ze nog wat leuke prullaria had :) Ze hadden iig frisdrank, en wat zuikervrije producten. Als laatste zijn we nog langs een Wal-mart geweest. Ik wilde nog een matje voor de katjes, en natuurlijk wat Hershey's chocola. Zijn echt vele malen lekkerder dan de chocolade hier. Daarna zijn we weer teruggegaan naar het hotel om ff te relaxen voor onze avondeten.

We ging weer naar de Outback. Lekkere tonijn, heerlijke vlees en Yummy toetjes. Een goede afsluiter voor een leuke vakantie.

Dag 24, Raging Waters

We vonden het net iets te koud om naar het strand te gaan maar hadden wel zin in wat zon dus zijn we na het ontbijt richting 'San Dimas' gereden. Hier hadden ze een waterpark 'Raging Waters'. Onderweg zijn we bij de Wal-mart gestopt om handdoeken te kopen. Bij het park kon je alleen met contant betalen voor het parkeren, dus moest Mark eerst naar binnen om te pinnen voor we konden parkeren.

Binnen zijn we maar snel om ga kleden en zijn we richting een van de attracties gegaan. Als eerste zijn we naar 'Dark hole' gegaan, hier zat je met zn 2-en op een 8 vormige tube en de rit was volledig in het donker. Dat vond Mark wat minder. Daarna hebben we 'Raging Racer' gedaan, hier lig je op je buik op een blauwe matje en ga je recht naar beneden over een paar hobbels. Toen op naar 'Thunder Rapids', hier moesten we wel wat langer wachten, maar we mochten wel met z'n 2-en in zo een grote ronde tube met een bodem. Al snel draaide we en Mark ging weer achteruit. :)

Op naar 'Dragons Den', hier moest je weer met zn 2-en op een 8 vormige tube. De eerste en laatste deel ging weer door het donker, in het midde kwam je in een grote ronde deel terecht waar je door de snelheid en stroming een paar keer in de rondte ging, best leuk. Daarna heb ik Mark zover gekregen om de 'Dropout' te doen. Deze is 7 verdiepingen hoog en je bent in 4 seconden weer beneden. Hij heeft het uiteindelijk wel gedaan, dus iedereen kan best trots op hem zijn. De 'Tunnel of Terror' zat ernaast, deze was weer met zn 2-en op een tube, helaas wel weer in het donker, en we draaide weer dat Mark achteruit moest, dus hij vond het dubbel eng. :) Ik vond het wel grappig :) Daarna nog 'Neptune's Fury' gedaan die heel veel leek op 'Thunder Rapids' voor we een hapje ging eten.

Na wat lekkere hotdogs zijn we weer verder gegaan. Nu was de 'Bermuda Triangle' aan de beurt, hier heb je 3 keuzes, 1 en 3 lijken op elkaar en maak wat bochten, 2 gaat bijna recht naar beneden. Boven leek het of je alleen tussen 1 en 2 kon kiezen en Mark wilde 2 niet doen dus heb ik die maar gedaan. Je bent wel heel snel beneden, dus daarna heb ik 3 ook gaan doen. Mark hield het bij 1 keer. Toen zijn we naar de grootste van het park gegaan, de ' High Extreme'. Hier moest je weer een matje meenemen naar boven en op je buik op het matje naar beneden. Het leuke was dat deze best lang was en het wachten een beetje de moeite waard maakte.

Als volgende kwam we bij de 'Vortex', deze maakte heel veel spiralen naar beneden, ook een best leuke rit, wel veel korter dan de vorige. En zo zijn we bij de laatste attractie aangekomen, de 'Speed Slides'. Hier hadden ze 2 versies, het een had wat steilere drops dan de andere. Mark is niet zo gek op die steile en ik juist wel dus heb ik de snellere een gedaan. Je kwam echt een paar keer los. Best leuk.

Inmiddels was het bijna tijd om te sluiten. Mark ging het zwembad nog even uittesten en ik nam nog een ritje in de 'Vortex', deze had de kortste rij. Daarna het sleutel bij Mark opgehaald die inmiddels op de golven zat te wachten. Ik ging dus even foto's maken terwijl hij nog even ging zwemmen.

Daarna zijn we weer richting hotel gegaan en gezien alle activiteiten zijn we maar weer langs de Applebees gegaan voor avondeten. Mark wilde nog even van de ribjes genieten en als toetje hadden we de oreo cookie uitgetest. Wel lekker, maar niet bijzonder, de toetjes bij de Outback zijn lekkerder :)

Dag 23, Los Angeles & The Tonight Show

Vandaag gaan we als het niet te druk is een opname van de 'Tonight Show met Jay Lenno' bijwonen. Je kan je via internet aanmelden en dan krijg je een aantal weken vooraf bericht, alleen geven ze meer kaarten uit dan dat er plaatsen zijn. Maar we gaan het proberen.

Eerst zijn we nog richting Sunset Boulevard en Beverley Hills gereden. Het eerste was heel erg druk en niet echt bijzonder. In Beverley Hills kon je niet zoveel zien omdat iedereen wel hoge hekken of een dichte haag heeft. Aan het begin reed er nog wel zo een toer busje voor ons die bij een hek stopte en je zag iedereen foto's maken van de hek, dus daar zal ongetwijfeld een beroemd iemand wonen. Wij hebben een rondje in de wijk gereden en daarna zijn we nog langs een luxe winkelcentrum gereden. Veel tijd hadden we niet, dus het bleef bij kijken vanuit de auto.

Eenmaal in Burbank bij de NBC studio's zijn we opzoek gegaan naar een parkeerplaats. Na een gevonden te hebben zijn we nog langs de politieman geweest die bekeuringen aan het schrijven was, het bleek dus dat de ene kant van de weg gratis was en de andere alleen de eerste 2 uur gratis. Hoe ze het controleren, geen idee want ze hebben geen parkeer schijven, maar hij raadde ons aan om iets verderop te parkeren waar het wel gratis was en dus 40 dollar goedkoper. Na het auto verplaatst te hebben zijn we richting de ingang gewandeld en hebben we nummer 116 & 117 gekregen.

Na een uurtje wachten zijn ze begonnen mensen naar binnen te nemen. We hadden net de pech dat er een groepje van 3 voor ons waren en we dus niet helemaal op dezelfde rij terecht kwam. Ze kon ons nog wel naast elkaar plaatsen, maar dat was dan op een veel slechtere plaats, we zijn dus maar blijven zitten. De airco was alleen heel koud in de studio, zeker omdat Jay en alle gasten pakken dragen.

Voor de show kwam Jay nog even naar buiten met zijn spijkerbroek en shirt aan, mensen kon hem dan de hand geven en op de foto. Daarna kwam iemand hem roepen en moest ie een van zijnpakken, of zoals hij het noemde 'One of my cheezy suits' gaan aandoen. In die tijd kwam er een komiek naar buiten die het publiek een beetje moest warmmaken voor de show. Het was wel grappig.

En toen was het zover, Jay kwam in pak naar buiten en de show begon. Hij had wel veel grappen over de NFL die we helemaal niet snapte. Er was ook nog een filmpje van ene verslaggever die berichtte over de NFL, die was wel grappig. Daarna was het de beurt aan de eerste gast. Hugh Laurie, de hoofdrol speler in House. Het was een leuke gesprek vol humor, tussendoor zijn we nog voor de reklame gestopt, dan blijft in de studio de band doorspelen tot na de reklame.

Het 2e deel met Hugh was nog grappiger, het ging over de nieuwe seisoen van House.

Jay wilde uitleg waarom Hugh altijd zulke rare promotie posters doen voor de serie, waarop Hugh antwoordde dat het was om Jay te pesten.

Ze hadden ook een foto van een van de scenes. Hierbij de scene en de daarop volgende dialoog.

H: 'Well, i'm wearing a laptop'

J: 'Judging by the position of the laptop you'er obviously not too excited about what's on it'

H: 'Just want you to know it's a 17'

J: 'Actually if you look close you see it's a Iphone'

Daarna had Jay Emma Stone te gast voor haar nieuwe film 'Easy A'. Ze was wel heel erg mager. Als muziekale gast had hij Sarah Mclachlan. Het was wel leuk zo een show mee te maken en te zien hoe alles in zijn werk gaan. En deze wordt dus in een keer opgenomen en achteraf snijd ze alleen een beetje om aan de tijd te voldoen.

Na de show zijn we nog langs 'The Grove' geweest, dat is een winkelcentrum bij de 'Farmers Market'. Hier hebben we niet veel gekocht. Ze hadden nog wel een Ross aan de overkant, en voor vertrek heb ik daar nog even gewinkeld.

's avonds hadden we niet zo heel veel honger, en zijn we langs de Mac geweest. Ik had de 'Big and Tasty' nog niet geprobeerd, dus heb ik die besteld. Deze is echter niet te vergelijken met de 'Big & Tasty' hier, het is meer een small & tasteless de Angus burgers zijn dus vele malen beter.

Dag 22, Highway 1 – Pismo naar Los Angeles

Vandaag scheen het zonnetje weer :) Bij het ontbijt was het best druk en iedereen wilde een tafeltje in de zon. Die van ons was voor de helft in de zon. Het ontbijt was niet echt bijzonder, maar de uitzicht op zee was wel leuk, vooral na 2 dagen mist.

Na het ontbijt hebben we nog wat foto's van de zee gemaakt, en zijn we weer oppad gegaan richting highway 1. Onderweg nog getankt en we konden eindelijk van het uitzicht genieten. Alhoewel die wel een stukje minder was dan gisteren, dat was denk ik het leukste deel van highway 1.

Onderweg zijn we een aantal keer gestopt voor het leuke uitzicht en we zijn ook een stukje om gereden omdat de snelweg in een stadje van richting veranderde en je dus rechtsaf moet en wij het bordje te laat zag. In Santa Barbara nog langs de mission gereden en een stukje van een scenic route die ze op de heuvel hebben. Vanaf hier kon je het zee zien. Bij de pier nog even gestopt om een penny te maken. Aan het begin had je van die grappige matjes liggen waar je dan geld kon gooien, soort van bedelen, maar dan op een creatieve manier.

In Malibu zijn we door een van de weinig straatjes gereden die nog toegankelijk is voor iedereen. De meeste zijn namelijk prive met een hek en bewaker. De huizen waren heel groot en mooi. Verderop bij de Mac gestopt voor ijsjes. De weg ging ook langs Zuma beach die volgens een artikel op Time Magazine een van de leukste stranden in de buurt van LA is. Ze waren bezig wat op te zetten voor een evenement dat weekend, dus we zijn maar doorgereden.

In Santa Monica zijn we nog even bij het strand op de pier geweest. Hier kon we zo snel geen gratis plekje vinden om te parkeren, maar we hadden wel mazzel, heel dicht bij was een plekje vrij en de meter was nog niet afgelopen, dus we hadden iets meer dan een halfuur :) We hadden ook nog 2 quarters en een penny dus ik kon weer een souvenir penny maken :)

Daarna zijn we weer richting Arcadia gereden. De Hampton Inn was goed bevallen dus die hebben we voor de laatste dagen ook geboekt. We kregen weer een kamer op de derde verdieping. Het leek ons wel leuk naar de bios te gaan omdat het veel groter zijn en bij de receptie radde ze de bios in de buurt aan. Voor het avondeten zijn we langs de bios gereden, ze hadden 16 zalen en we hebben 2 kaarten voor ' The Untouchables gekocht. Daarna zijn we naar de Outback geweest. Hier hadden ze de tonijn voorgerecht weer. Yumm :) We waren ruim op tijd weer terug bij de bios en zijn nog even door het winkelcentrum gewandeld. Mark wilde een grote drankje bij de film en ik dacht wat over is bewaart zich wel, dus zijn we voor een grote combo gegaan. 2X drinken en 1x popcorn. We kregen ook nog te horen dat de refills gratis waren, maar ja, wie komt nu refills halen met zulke grote bekers...

De zaal was best groot en je had echt heel veel beenruimte. Het was rustig dus we zaten met ongeveer 12 man in de zaal. De film was leuk, alleen jammer dat 'Jason Statham' zijn shirt niet uit deed. Doet ie in bijna al zijn films.

Dag 21, Highway 1 – Carmel naar Pismo

Helaas was het weer niet echt verbetert. Er is 's ochtends zelfs een kleine bui. Het ontbijt was wel weer goed verzorgd. Lekkere bagels en ze hadden ook een wafel ijzer. Na het uitchecken zijn we nog even langs Carmel gereden. Grappige aan deze dorpje is dat de huizen geen nummers heeft. Er staat wel een paar hele leuke huizen. Hier wonen voornamelijk kunstenaars.

Verder op highway 1 konden we af en toe van het leuke uitzicht genieten. De mist werkte hellaas niet altijd mee. Bij de grotere bruggen zijn we zoals bijna alle toeristen even gestopt voor foto's. Bij Big Sur hebben we niet veel gezien, hier was de mist best dicht. Onderweg zijn we nog bij een punt gestopt waar veel zeehonden lag. Deze waren best grappig. Sommige lagen gewoon te slapen, maar andere waren zand aan he gooien.

In Pismo zijn we langs Seacrest gereden en ze hadden nog een kamer voor de roomsaver prijs. We hadden alleen geen uitzicht op de zee, maar ja, met de mist zag je de zee toch niet. We zijn nog een paar uurtjes naar de outlet geweest. Deze is wel kleiner dan die in Vegas, maar een voordeel, die irritante verkopers bij hun stands heb je hier niet :)

's avonds zijn we bij de Applebees gaan eten en terug bij het hotel nog even de zwembad en bubbelbad in geweest. Zelf vond ik de zwembad net iets te koud. Mark vond hem wel heerlijk maar is later ook naar de bubbelbad gekomen.

Dag 20, Highway 1 – San Francisco naar Carmel

Vandaag is het een paar graden koeler en een dichte mist heeft de plaats van de zon ingenomen. Gister zijn we niet meer toegekomen aan de 'Golden Gate bridge' dus dat wordt een mistige foto. Buiten was het best frisjes tijdens het maken van de foto's dus ik was best blij dat ik een lange broek had aangedaan. Na een paar stops voor wat foto's aan de noordelijke kant van de brug zijn we weer richting het zuiden vertrokken. Deze kant op moet je tol betalen voor de brug.

Een paar honderd meter verder zijn we highway 1 opgegaan voor het eerste deel van de rit terug naar LA. Eerst ging we door een paar woonwijken, daarna kwam de kust in zicht, wat je ervan kon zien in ieder geval. Onderweg bij 'Pigeon point' gestopt. Hier kwam het zonnetje heel even tevoorschijn. Verderop in Santa Cruz nog langs de boardwalk gereden, deze zag er echter heel dicht uit dus zijn we maar doorgereden. Bij Denny's nog even de roomsaver boekje voor september opgehaald en bij de mac een smoothie voor mij en een flurry voor Mark gekocht voor we verder ging.

In Monterey zijn we richting Pacific Grove gereden. Her en der nog wat zeehonden gezien en een paar mooie uitzichten. Bij de ingang van de 17 mile drive de tol betaald en een folder gekregen met alle info en punten om te stoppen. Hier zat een paar mooie bij, de mist viel hier gelukkig mee. Langs de route stond ook mooie grote huizen naast de golfbanen. En aan de kust mooie rotsen met golven. Bij een aantal punten hadden ze ook zeehonden. Die kon je eerder horen dan dat je ze zag. Op een van de rotsen lag er heel veel jonge zeehondjes.

Aan het eind zijn we richting Carmel gegaan. De hotels hier zag er echter heel klein uit dus zijn we weer richting Monterey gegaan. Onderweg nog even bij de mac van de gratis wifi gebruik gemaakt om een hotel te zoeken. Via choice hotels kon we nog online een kamer reserveren in Monterey, de suite met bubbelbad was maar 2 tientjes duurder dan een gewone kamer, dus hebben we maar voor de bubbelbad gekozen.

We hadden niet veel honger, dus na het inchecken nog even langs de Subway gereden voor een broodje en 's avonds nog lekker van de bubbelbad genoten.