Na het ontbijt hebben we de koffers gepakt en zijn we richting Alamo gereden bij het luchthaven om de outo weer in te leveren. De rit erheen ging wel goed, we hadden vrij weinig file. We moesten wel een stukje omrijden omdat er een oprit dicht was vanwege werkzaamheden.

Bij Alamo ging alles heel snel. Mark had de koffers net uit de auto of de controleer had me al het bon gegeven en de melding dat alles goed was en we weer konden gaan. Er stond ook net een bus dus we konden zo instappen richting het vliegveld. De man ging ook nog aan iedereen vragen met wie ze vliegen om zo iedereen op de juiste plaats af te zetten.

Binnen bij het inchecken moest we dus bij machines inchecken, maar dat lukte niet helemaal. Maar na wat hulp en een controle van de paspoorten en vlucht data zijn onze koffers doorgeboekt tot aan Schiphol en konden we richting de security. Mark ging alvast in de rij staan en ik ging nog even naar de wc. Daarna konden we meteen de roltrap omhoog naar boven voor de controle. Dus schoenen uit, laptops en vloeistoffen appart en doorlopen. Alles ging net zoals de heenreis heel vlot. Dus geen idee waar alle verhalen over de checks op LAX vandaan komen.

De vlucht naar Houston ging heel snel, we hadden nog een snack en een cheeseburger gekregen, en dan ben je er alweer. Op Houston moesten we overstappen. Het was best een stuk lopen, maar dat scheelde weer in het wachten, dus we konden zo de 777 in. Mark vond het leuk eindelijk in een grote kist te kunnen vliegen, we hadden tot nu toe 757's en die heeft maar 1 gangpad, deze had er 2. De avondeten was niet zo bijzonder, we hadden allebei voor de pasta gekozen. Mark is de hele vlucht wakker gebleven, zelf heb ik een paar uurtjes kunnen slapen voor we in Frankfurt aankwam. Inmiddels was het al de volgende dag.

Op Frankfurt ging we door paspoort controle en richting de terminal van onze laatste vlucht. Bij de handbaggage check moest ik wel even mijn koffer moor de meneer openen en uitleggen wat er in mijn cameratas zat, de 4 controles ervoor waarvan 3 in de us hoefde dat niet. Maar hier wilde ze het toch even controleren. Mijn cameratas moest open en ze deden een swipe test om te controleren op explosieven. Bleek dus dat mijn kop van mijn statief omdat ie hydraulisch is verdacht was op de scan. De test was gelukkig negatief en de meneer gafnog even uitleg wat ze controleerde.

Onze gate was heel dichtbij dus zijn we maar wat doorgewandeld om te kijken of er nog wat op de terminal te doen was. Helaas hebben ze geen gratis internet hier. Na wat wandelen zijn we maar ergens ga zitten. We kwamen tot de conclusie dat we beter eerst buiten de terminal had kunnen bleven omdat hier niet veel te doen was, maar om nu weer door de security te gaan hadden we weinig zin in. Mark had nog een poging gedaan om op een paar bankjes een dutje te doen. Ik had het koud en heb wat warme choco gevonden. Daarna zijn we richting de gate gegaan en hebben we daar nog even gewacht. Hier was ik weer in slaap gevallen.

Rond 17:00 was de 5 uur wachten eindelijk voorbij en kon we richting Schiphol. Ik hab Clau nog even een berichtje gestuurd dat we op tijd waren en de laatste uurtje is snel voorbij gegaan. Onderweg kreeg we nog een broodje en toen werd de landing alweer ingezet.

Op Schiphol konden we alle 3 de koffers ophalen, ze zijn dus netjes meegekomen en niet onderweg verdwaald :) Door het slecht weer had Clau wat last van de file en moesten we nog even op haar wachten. Richting Lelystad was de meeste files gelukkig weg en thuis stond 3 blije katjes ons op te wachten. Met een paar dagjes mist ze je niet echt, maar een paar weken dus wel. Harley was echt super aanhankelijk.

Het was een hele leuke vakantie en de rest van de foto's volgen snel, dat zal hopelijk wat sneller gaat met de verbinding hier.

Clau nog bedankt voor het oppassen, brengen en halen.