Na een goede ontbijt zijn we weer op pad gegaan. Het was een best korte rit (2:30) en met de tijds verschil en wat stops zijn we rond 2:30 (Utah tijd) zijn we in Bryce aangekomen. We konden pas vanaf 16:00 inchecken, dus zijn we maar doorgereden naar het meest zuidelijke punt en daar onze bezoek aan Bryce begonnen.

Rainbow en Yovimpa poins zijn de meest zuidelijke punten in Bryce. Ze adviseren ook daar te beginnen omdat je dan op de terugweg bij alle punten kunnen stoppen omdat ze oost van de weg ligt, en je dan het verkeer niet hoeft te kruizen. Maar van de verkeer hadden we geen last, het was heel erg rustig voor een zaterdag.

Op de weg omhoog zijn we nog bij alle punten gestopt, sommige waren leuker dan andere, maar wel allemaal leuk om te zien. Een van de punten waren 'Natural Bridge', zoals het naam al doet vermoeden, kan je hier dus een brug zien. Het is best indrukwekkend dat ie nog staat, omdat het eruitziet dat ie ieder moment uit elkaar kunt vallen.

Daarna zijn we weer verder omhoog gereden, en zijn we bij 'Bryce Pointt' aangekomen. Deze punt is een van de punten die uitkijkt over de 'Amphitheater'. Hier is dan ook heel veel Hoodoos te zien. Hierna zijn we nog bij 'Inspiration Point' gestopt. Deze heeft 3 uitkijk punten waarvan de bovenste het mooiste uitzicht heeft, dus zeker het wandelen omhoog waard. Zelf vond ik deze mooier dan 'Bryce Point'.

Bij de lodge hebben we een kamer op de 1e etage gekregen. Het is wat kleiner dan de vorige kamers, maar wel netjes, schoon en de bed voelde wel comfortabel aan. Bij de winkel nog ff een penny door de machine gedaan voor zo een plat ovalen plaatje. Die hebben ze hier bijna overal, dus heb ik al een aardige verzameling :)

In het park was niet zoveel aanbod voor avondeten, dus zijn we een stukje buiten het park een broodje bij de Subway ga kopen. De bediening hier in Utah was wel een stuk minder dan die in Arizona. Weer het in het park zijn we doorgereden naar 'Sunset Point' voor de zonsondergang. Hier zijn we nog een amerikaanse familie tegengekomen die gister ook de fotografie tour in de Antelope canyon deed. De zonsondergang was anders dan verwacht. Je ziet namelijk niet de zon ondergaan, maar de Hoodoos worden een intenser oranje kleur zoals de zon zakt achter de bomen. Je kijkt dus oost.

Terug op de kamer hadden we veel tijd, want ja, geen internet en geen TV, Mark had nog wat spelletjes op zijn laptop. Dus we hebben nog even gepuzzeld op Linux. Daarna op tijd naar bed, want er moet morgen een zonsopkomst gefotografeerd worden. Nu maar hopen dat het niet bewolkt is. Een jaar of zo geleden ben ik namelijk ook een keer voor de zonsopkomst opgestaan, en toen was er alleen maar wolken, dus hopelijk heb ik morgen meer geluk en blijft de voorspelde regen uit tot 's avonds als wij weer in een andere staat zijn :)